Pomimo zwiększania się świadomości społeczeństwa w kwestii zdrowia seksualnego, chlamydia często wciąż pozostaje tematem tabu. Jest to duży problem, ponieważ zapobieganie chlamydiozie jest dosyć proste, w przeciwieństwie do leczenia powikłań, którym jest między innymi niepłodność.
Choroby przenoszone drogą płciową w wielu przypadkach początkowo nie powodują żadnych objawów. Nieleczone mogą doprowadzić do powstawania zaburzeń niekorzystnie wpływających na płodność, które niejednokrotnie wiążą się z problemami z poczęciem dziecka, poronieniami oraz ze zwiększonym ryzykiem przedwczesnych urodzeń. Warto wiedzieć czym charakteryzują się poszczególne choroby weneryczne i jak je leczyć, ponieważ ich wcześniejsze zdiagnozowanie pozwoli na szybsze wdrożenie leczenia i ewentualne uniknięcie niebezpiecznych powikłań.
O ciąży biochemicznej mówimy w sytuacji, gdy dochodzi do zapłodnienia i zagnieżdżenia się zarodka w jamie macicy lub w innej lokalizacji, jednak wkrótce po implantacji zarodek obumiera i zostaje wydalony z organizmu. Poronienie następuje bardzo wcześnie, a kobiety, które nie wykonały testu ciążowego, zazwyczaj mylą je ze spóźnioną, bardziej obfitą menstruacją. Szacuje się, że ciąża biochemiczna zdarza się w przypadku 50-60% wszystkich ciąż.
Kobiety decydują się na macierzyństwo w różnym wieku. Jednak jeszcze do niedawna ciąża po 40 roku życia zaskakiwała, budziła zdziwienie, a nawet kontrowersje. Zauważalne zmiany społeczno-psychologiczne, współczesny tryb życia, a także rozwój medycyny spowodowały, że granica wiekowa dotycząca posiadania potomstwa znacząco się przesunęła. Wprawdzie późne rodzicielstwo dziwi już niewielu, to i tak nagromadziło się wiele wątpliwości, niedopowiedzeń czy nieprawdziwych stwierdzeń. A pytania, m.in. czy ciąża po 40 jest bezpieczna dla kobiety i rozwijającego się pod jej sercem maleństwa, czy przebiega inaczej niż u kobiet młodszych, pojawiają się najczęściej.
Ciąża pozamaciczna, czyli zagnieżdżenie zarodka i rozwój płodu w nieprawidłowym miejscu, zdarza się dosyć rzadko. Jej występowanie powoduje jednak bardzo niebezpieczne powikłania, zagrażające życiu matki, dlatego ważne jest jej szybkie zdiagnozowanie i podjęcie odpowiedniego leczenia.
Hormon luteinizujący (LH), zwany także lutropiną, produkowany jest przez przysadkę mózgową. Stymuluje on organizm do owulacji oraz wytwarzania androgenów w jajniku.
Prolaktyna (PRL) jest hormonem wydzielanym głównie przez przysadkę mózgową. Odpowiada m.in. za prawidłową pracę ciałka żółtego w drugiej fazie cyklu miesięcznego, utrzymanie ciąży we wczesnym jej etapie, jak również za laktację.
Niedrożność jajowodów nie boli i nie daje charakterystycznych objawów, aż do momentu bezskutecznych starań o dziecko. Wiele kobiecych schorzeń może prowadzić do częściowego lub całkowitego zablokowania światła jajowodów, co w efekcie utrudnia, a nawet uniemożliwia zapłodnienie komórki jajowej.
Negatywnie na męskie nasienie mogą wpływać nie tylko używki, niektóre produkty spożywcze, kosmetyki, środki chemiczne, ale również nieodpowiedni styl życia i zanieczyszczone środowisko. W trosce o swoją płodność mężczyźni powinni wiedzieć, co obniża jakość i ilość plemników.
Badanie hormonu AMH (antymüllerowskiego) pozwala ocenić płodność kobiet. Dostarcza informacji na temat rezerwy jajnikowej, określa w pewien sposób szanse na uzyskanie ciąży. Pomaga również w rozpoznaniu przedwczesnego wygasania funkcji jajników, jak i zespołu policystycznych jajników. Badanie AMH zazwyczaj jest zalecane pacjentkom zmagającym się z niepłodnością, ale także coraz częściej wykonują go profilaktycznie kobiety, które dopiero w przyszłości planują starać się o dziecko.
Badanie fragmentacji DNA plemników pozwala ocenić jakość genetyczną materiału i tym samym wnikliwiej określić płodność mężczyzny.
Endometrioza to kobiece schorzenie charakteryzuje się obecnością błony śluzowej macicy – endometrium – poza jamą macicy, czyli miejscem gdzie powinna się znajdować. Choroba, nazywana czasem „wędrującą śluzówką macicy”, jest trudna do zdiagnozowania i może prowadzić do wielu powikłań i problemów zdrowotnych, w tym również do niepłodności. Najczęściej zmagają się z endometriozą młode kobiety w wieku rozrodczym.
Endometrium jest to błona śluzowa naturalnie wyściełająca jamę macicy. Jej grubość zależy od wieku kobiety i fazy cyklu miesiączkowego. Jeżeli ta tkanka znajduje się poza jamą macicy, wtedy mamy do czynienia z chorobą zwaną endometriozą.
Szacuje się, że w Polsce około 10 procent kobiet w wieku rozrodczym cierpi na endometriozę. Niestety, wiele z nich otrzymuje właściwą diagnozę nawet po kilku lub kilkunastu latach, kiedy choroba staje się zaawansowana. Endometrioza może prowadzić do natarczywego bólu, a także problemów z zajściem w ciążę. Jej wczesne wykrycie umożliwia szybsze rozpoczęcie leczenia i zwiększa szanse na macierzyństwo. Jedną z nowoczesnych i nieinwazyjnych metod, która może być pomocna w diagnostyce endometriozy, jest EndomKIT, czyli test z krwi.
Zespół policystycznych jajników, w skrócie PCOS (ang. polycystic ovary syndrome), jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń endokrynologicznych wśród kobiet. Charakteryzuje się m.in. nieregularnymi cyklami miesięcznymi, nadmiarem androgenów oraz policystycznymi jajnikami. Szacuje się, że PCOS dotyka od 5 do 15% kobiet w wieku rozrodczym.
Cukrzyca ciążowa to dolegliwość związana z nieprawidłową tolerancją glukozy, która dotyka 3-5% ciężarnych. Objawia się podwyższonym poziomem cukru we krwi, najczęściej w drugiej połowie ciąży. W większości przypadków jej leczenie polega na zastosowaniu odpowiedniej diety.
Cykl miesiączkowy jest procesem zachodzącym u kobiet w okresie rozrodczym, który ma na celu przygotować organizm do potencjalnej ciąży. Warto znać i obserwować swój cykl menstruacyjny, żeby potrafić chociażby ocenić czy przebiega on prawidłowo. W przypadku pojawienia się niepokojących objawów należy skonsultować się z ginekologiem. Zaburzenia w tym obszarze mogą bowiem okazać się symptomem różnego rodzaju schorzeń, także problemów związanych z płodnością.
Badanie cytologiczne to jedno z podstawowych badań przesiewowych wykonywanych w gabinecie ginekologicznym. Pozwala ono wykryć i ocenić ewentualne zmiany nowotworowe, występujące w obrębie narządów rodnych kobiety. Polega na pobraniu wymazu z szyjki macicy, a następnie poddaniu próbki materiału odpowiedniej analizie pod mikroskopem. By skutecznie kontrolować swój stan zdrowia, zaleca się ją wykonywać regularnie.
Regularnie wykonywane badania przesiewowe kobiecych narządów rodnych to skuteczna metoda zapobiegania wielu groźnym, a nawet śmiertelnym chorobom. Pozwalają lekarzowi w porę wykryć niepokojące anomalie, w tym ewentualne zmiany nowotworowe. Z zakresu diagnostyki i profilaktyki raka szyjki macicy w ostatnim czasie bardzo dobrą reputacją cieszy się nowszej generacji badanie cytologiczne na podłożu płynnym, czyli cytologia płynna (LBC).
Sezon przeziębień i grypy już się rozpoczął. Zatkany nos, uporczywy kaszel, ból mięśni i gorączka potrafią bardzo uprzykrzyć życie, osłabić organizm, ale również wpływać na starania o dziecko.
W przypadku niepłodności wynikającej z czynnika męskiego zdarza się, że lekarz proponuje parze inseminację nasieniem dawcy. Dzieje się tak zwłaszcza w sytuacji, gdy wyniki badania nasienia partnera są znacznie poniżej normy zarówno w zakresie liczebności plemników, jak i jakości.
Najczęściej procedurze inseminacji domacicznej (IUI) towarzyszy lekka stymulacja owulacji. Przyjmowane leki mogą zwiększyć szansę na powodzenie zabiegu.
Lekarze wykonujący badanie USG ciężarnej często spotykają się z pytaniem - czy to nie zaszkodzi mojemu dziecku? Krąży bowiem wiele mitów dotyczących szkodliwości ultradźwięków. Obawa ta jest zrozumiała, ponieważ każdy rodzic chce chronić swoje dziecko przed wszelkim ryzykiem, które miałoby jemu zagrażać. Warto zatem wiedzieć, jak ta kwestia rzeczywiście wygląda od strony medycznej.
W klinice leczenia niepłodności pacjenci, borykający się z problemami z uzyskaniem ciąży, otrzymują profesjonalną pomoc ze strony zespołu medycznego. Ważną jego część stanowią diagności laboratoryjni, bowiem droga do spełnienia marzeń o rodzicielstwie rozpoczyna się właśnie od szczegółowej diagnostyki. Za drzwiami laboratorium przeprowadzają staranne badania m.in. próbek krwi, pobranych wymazów, a także nasienia pacjentów. Otrzymane wyniki trafiają do dalszej lekarskiej analizy, co pozwala wyznaczyć kolejne kroki terapii. Praca diagnosty laboratoryjnego jest niezwykle ważna w całym procesie leczenia, stąd też warto wiedzieć, jak ona dokładnie wygląda.
