PCOS - Korzystaj z wiedzy naszych specjalistów

Zespół policystycznych jajników, w skrócie PCOS (ang. polycystic ovary syndrome), jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń endokrynologicznych wśród kobiet. Charakteryzuje się m.in. nieregularnymi cyklami miesięcznymi, nadmiarem androgenów oraz policystycznymi jajnikami. Szacuje się, że PCOS dotyka od 5 do 15% kobiet w wieku rozrodczym.

PCOS to jedna z najczęstszych przyczyn niepłodności u kobiet. Pacjentki z zespołem policystycznych jajników mogą mieć trudności z zajściem w ciążę, jak również doświadczać problemów z jej donoszeniem. Leczenie PCOS i wybór odpowiedniej terapii w dużym stopniu zależy od stopnia zaawansowania występujących zaburzeń.

Charakterystycznymi dla PCOS objawami są nieprawidłowe cykle miesięczne, nadmiar hormonów męskich, jak również policystyczne jajniki. Zaburzenia mogą mieć różne nasilenie, wymagają dokładnego zdiagnozowania i prawidłowego rozpoznania, w tym wykluczenia innych podobnie do zespołu policystycznych jajników przebiegających chorób.

Zespołu policystycznych jajników nie można całkowicie wyleczyć. Jednak dzięki zastosowaniu odpowiednich terapii udaje się zmniejszyć dolegliwości spowodowane PCOS oraz powstrzymywać rozwój tego schorzenia.

Zdrowa dieta oraz zrównoważona aktywność fizyczna są niezwykle ważne dla kobiet cierpiących na PCOS. Właściwe odżywianie, ruch i redukcja masy ciała może ograniczyć objawy zespołu policystycznych jajników, przywrócić prawidłową owulację, a tym samym zmniejszyć ryzyko wystąpienia niepłodności i innych powikłań.

Insulinooporność jest zaburzeniem metabolizmu glukozy. Polega na zmniejszonej wrażliwości tkanek organizmu na działanie insuliny, mimo jej prawidłowego lub podwyższonego poziomu we krwi. W efekcie komórki nie przyswajają glukozy, co powoduje niewłaściwe jej stężenie. Insulinooporność często towarzyszy kobietom zmagającym się z PCOS.

Podstawą leczenia insulinoopornści jest zbilansowana dieta i aktywność fizyczna. Zdrowy styl życia pomaga regulować gospodarkę insulinową organizmu. Niekiedy terapia wymaga również zastosowania odpowiednio dobranych leków, aby zapobiegać objawom i dalszemu rozwojowi insulinooporności.