Objawy ciąży biochemicznej
Ciąża biochemiczna nie daje żadnych charakterystycznych objawów. Zazwyczaj są w stanie ją wychwycić kobiety starające się o dziecko, zwłaszcza pacjentki klinik leczenia niepłodności, które bardzo uważnie, podczas każdego cyklu sprawdzają, czy doszło do ciąży. W tym celu wykonują oznaczenie hormonu beta HCG. Jest on wykrywalny we krwi od momentu zagnieżdżenia się zarodka. Kontrolując przyrost tego hormonu można zauważyć, kiedy jest on nieprawidłowy, zbyt niski lub zaczyna spadać, co najczęściej świadczy o wczesnym poronieniu.
- Ciążę biochemiczną potwierdzić może badanie USG wykonane w 4-5 tygodniu ciąży, które nie wykazało obecności pęcherzyka ciążowego, mimo że wcześniej test beta-HCG wyszedł pozytywny. Do poronienia dochodzi zatem bardzo wcześnie, zanim rozpocznie się faza kliniczna ciąży. Stąd też większość kobiet błędnie uznaje ciążę biochemiczną za przesunięte w czasie krwawienie miesiączkowe, bardziej obfite niż zazwyczaj – wyjaśnia dr n. med. Izabela Nowak, ginekolog-położnik, specjalistka ds. leczenia niepłodności z Kliniki Bocian w Szczecinie.
Przyczyny wczesnego poronienia
Przyczyn utraty ciąży na tak wczesnym etapie może być bardzo wiele – ze względu na fakt, że dochodzi do niego we wczesnej fazie rozwoju zarodka, nie jest możliwe ich dokładne zbadanie. Najczęściej wymienianymi powodami tego stanu są:
- wady rozwojowe zarodka,
- zaburzenia hormonalne (niska wartość progesteronu),
- nieodpowiednie przygotowanie śluzówki macicy do implantacji,
- stany zapalne w obrębie narządów rodnych,
- nieprawidłowości w budowie narządu rozrodczego,
- blizny bądź zrosty powstałe po przebytych wcześniej operacjach i zabiegach chirurgicznych,
- infekcje (np. różyczka, toksoplazmoza, świnka, grypa),
- nieprawidłowa masa ciała pacjentki,
- niedobory żelaza we krwi,
- stosowanie używek (np. alkohol, papierosy, narkotyki, sterydy),
- niewłaściwy tryb życia (m.in. złe nawyki żywieniowe, chroniczny stres, nadmierny wysiłek fizyczny).
Ciąża biochemiczna a in vitro
Nie istnieją żadne dowody na to, że ciąża biochemiczna zdarza się częściej przy poczęciu za pomocą hormonu in vitro . Kobiety po transferze poddawane są bardziej szczegółowemu monitoringowi i regularnym badaniom laboratoryjnym, co w efekcie przyczynia się do większego odsetka wykrywania ciąż biochemicznych. Częstość występowania ciąż biochemicznych nie jest jednak związana z metodą poczęcia.
Co dalej po zdiagnozowaniu ciąży biochemicznej?
- W większości przypadków ciąży biochemicznej organizm jest w stanie oczyścić się sam – zwłaszcza, jeśli poronienie nastąpiło zaledwie parę dni po wykonaniu testu ciążowego. Jeśli zaś dojdzie do przerwania ciąży trwającej kilka tygodni, może być konieczne przeprowadzenie zabiegu wyłyżeczkowania jamy macicy – dodaje dr n. med. Izabela Nowak z Kliniki Bocian w Szczecinie. W obu sytuacjach i tak warto zgłosić się do lekarza, zwłaszcza jeśli do poronienia doszło już kilkakrotnie. Niekiedy może być wymagane wykonanie badań uzupełniających, które pomogą w ustaleniu przyczyny utraty ciąży, takie jak badanie budowy anatomicznej macicy czy badania genetyczne np. kariotypu.
Szansa na dziecko po ciąży biochemicznej
Warto pamiętać, że poronienie biochemiczne nie jest przeszkodą na drodze dalszych starań o potomstwo. Sama ciąża biochemiczna nie wpływa niekorzystnie na płodność kobiety, a oczyszczony całkowicie organizm zazwyczaj jest gotowy na przyjęcie nowego zarodka już w następnym prawidłowym cyklu.
