Chlamydia co to jest?
Chlamydioza to choroba weneryczna wywoływana przez bakterię chlamydia trachomatis. Jest przenoszona drogą płciową, najczęściej wśród młodych ludzi aktywnych seksualnie. Zdarza się, że przez lata choroba nie daje żadnych objawów, toteż wiele osób nie wie, że jest nosicielami. Bakteria chlamydii wywołuje różne rodzaje zakażeń, na przykład:
- szyjki macicy,
- cewki moczowej,
- najądrzy i gruczołu krokowego,
- spojówek i rogówki,
- stawów.
Jak można zarazić się chlamydią?
Do zarażenia chlamydią trachomatis dochodzi w wyniku niezabezpieczonego kontaktu seksualnego z nosicielem. Ryzyko zwiększa się u osób mających wielu partnerów. U około 20% kobiet i u co drugiego mężczyzny objawy chlamydiozy pojawiają się do 3 tygodni od zakażenia, jednak u pozostałych choroba przebiega bezobjawowo. Dodatkowo, bakteria rozprzestrzenia się niezwykle szybko po organizmie, przez co łatwo przekazać ją następnym partnerom seksualnym.
Poza chlamydią trachomatis, istnie również chlamydia pneumoniae (chlamydophila pneumoniae), którą zarazić można się drogą kropelkową, a wywołuje ona zapalenie górnych i dolnych dróg oddechowych. Co więcej istniej także chlamydia psittaci (chlamydophila psittaci), bakteria przenoszona przez ptaki, powodująca zapalenie płuc.
Chlamydia objawy
Symptomy chlamydiozy są różne, zależne od płci i wieku chorego. Kobiety przechodzące zakażenie chlamydią trachomatis mogą doświadczyć:
- pieczenia podczas oddawania moczu
- bólu podbrzusza,
- krwawienia z pochwy, szczególnie po współżyciu,
- ropnego śluzu z dróg rodnych,
- świądu,
- zapalenia wątroby,
- zapalenia gruczołu Bartholina.
Z kolei mężczyźni mogą borykać się z:
- zapaleniem cewki moczowej i gruczołu krokowego,
- częstym oddawaniem moczu, pieczeniem,
- stanami zapalnymi odbytu,
- bolesnymi obrzękami okolic moszny,
- wyciekami z cewki moczowej,
- bólami stawów.
Dodatkowo u niektórych osób będących nosicielkami chlamydii dochodzi do problemów z płodnością. Niezależnie od płci mogą również pojawić się zmiany w układzie nerwowym, zespół Reitera, alergie i astma oraz podniesione ryzyko zakażenia HIV. Dlatego w przypadku, gdy dana osoba ma lub miała wielu partnerów seksualnych, warto profilaktycznie wykonać testy na chlamydiozę, nawet jeśli objawy nie występują.
Chlamydia - badania
- Sama obecność objawów nie wystarcza do potwierdzenia obecności chlamydii trachomatis. Najważniejszymi badaniami w diagnostyce są testy krwi, moczu, nasienia, wymaz z pochwy, z szyjki macicy i z ujścia cewki moczowej lub odbytu – tłumaczy dr Grzegorz Sitkowski, ginekolog-położnik z Kliniki Bocian w Poznaniu. Najskuteczniejszym środkiem wykrywającym chlamydię jest test DNA, który wykrywa bakterię na poziomie molekularnym, metodą Real-Time PCR. Wykonuje je klinika leczenia niepłodności Bocian. Warto pamiętać, że w przypadku wymazów materiału do testu nie można pobrać w trakcie krwawienia z narządów płciowych i przyjmowania leków dopochwowych. Także badanie może wyjść niewiarygodne, gdy pacjent przyjmuje antybiotyki i środki przeciwdrobnoustrojowe.
Chlamydia trychomatis leczenie
Pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić po rozpoznaniu zakażenia, jest powiadomienie wszystkich obecnych i przeszłych partnerów seksualnych, aby również mogli zbadać się na obecność chlamydii trachomatis w organizmie. Po potwierdzeniu zakażenia chlamydią warto wykonać testy na inne choroby weneryczne, takie jak HIV, kiła czy rzeżączka, oraz skonsultować się z lekarzem w kwestii leczenia. Chorym najczęściej podaje się antybiotyki przez okres jednego tygodnia, takie jak:
- azytromycyna,
- doksycyklina.
Pacjent powinien zrezygnować ze współżycia na co najmniej dwa tygodnie, a jeśli ma stałego partnera, ta osoba również powinna poddać się leczeniu. W najcięższych przypadkach pacjenci są hospitalizowani, dożylnie podaje się antybiotyki i leki przeciwbólowe. - Przebycie chlamydiozy niestety nie uodparnia na przyszłe zakażenia, a wyleczona infekcja może nawracać. Z tego powodu ważne jest odbywanie wizyt kontrolnych po terapii farmakologicznej oraz wstrzymanie się od kontaktów seksualnych w przypadku pojawienia się objawów – dodaje dr Grzegorz Sitkowski z Kliniki Bocian w Poznaniu.
Groźne powikłania po chlamydii
Nieleczona chlamydioza może powodować niezwykle poważne, czasem nieuleczalne powikłania. Podobnie jak w przypadku objawów, część powikłań jest zależna od płci chorej osoby. U kobiet do tych najczęstszych powikłań należą:
- zapalenie jajników,
- niedrożność jajowodów,
- zespół Reitera,
- stan zapalny otrzewnej,
- astma,
- osłabienie odporności,
- niepłodność.
Zmiany wywołane przez chlamydię mogą utrudniać zapłodnienie komórki jajowej, jak również zaburzyć proces implantacji zarodka w jamie macicy.
U mężczyzn natomiast głównymi powikłaniami chlamydiozy są:
- stany zapalne nadjądrza i gruczołu krokowego,
- nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej,
- zapalenie odbytnicy,
- problemy z płodnością.
Dodatkowo, przebycie chlamydiozy zwiększa ryzyko zarażenia innymi chorobami przekazywanymi drogą płciową.
Chlamydia a ciąża
Nieleczone stany zapalne wywołane przez chlamydiozę mogą zagrozić również bezpiecznemu przebiegowi ciąży. Zwiększają ryzyko wystąpienia:
- ciąży pozamacicznej,
- poronień, również nawracających,
- zapalenia błon płodowych i ich przedwczesnego pęknięcia,
- przedwczesnego porodu.
- Bakterie wywołujące chlamydiozę mogą przedostać się do organizmy dziecka podczas porodu, powodując zapalenie gałek ocznych, gardła, ucha lub płuc. Z tego powodu ważne jest, aby wykonać badania w kierunku chlamydii przez rozpoczęciem starań o dziecko, a także w trakcie ciąży – zaznacza dr Grzegorz Sitkowski z Kliniki Bocian w Poznaniu.
Zapobieganie zakażeniu chlamydią
Istnieje wiele środków profilaktycznych, które mogą częściowo zapobiegać zarażeniu się chlamydią. Najskuteczniejszym jest stosowanie prezerwatyw, które skutecznie chronią przed chorobami przenoszonymi drogą płciową. Zaleca się też zrezygnowanie z seksu przy wystąpieniu objawów infekcji oraz regularne badania, szczególnie przy posiadaniu dużej liczby partnerów seksualnych.
