Hormon luteinizujący (LH), zwany także lutropiną, produkowany jest przez przysadkę mózgową. Stymuluje on organizm do owulacji oraz wytwarzania androgenów w jajniku.
Naturalny estrogen (estradiol, E2) wytwarzany jest u kobiet głównie w jajnikach. Jego oznaczenie często jest zalecane w przypadku diagnostyki niepłodności, gdzie istotna jest weryfikacja gospodarki hormonalnej kobiety. Zbadanie estradiolu pomaga chociażby wykryć niewydolność jajników, poważne zaburzenie utrudniające uzyskanie ciąży.
Funkcjonowanie tarczycy sprawdza się na podstawie badania hormonu tyreotropowego (TSH), który jest wytwarzany przez przysadkę mózgową oraz wolnej tyroksyny (fT4) i trójjodotroniny (fT3), hormonów wytwarzanych przez gruczoł tarczowy. Hormony tarczycy mają wpływ na przebieg cyklu miesięcznego, a ich nieprawidłowy poziom może być przyczyną niepłodności.
Insulinooporność jest zaburzeniem metabolizmu glukozy. Polega na zmniejszonej wrażliwości tkanek organizmu na działanie insuliny, mimo jej prawidłowego lub podwyższonego poziomu we krwi. W efekcie komórki nie przyswajają glukozy, co powoduje niewłaściwe jej stężenie. Insulinooporność często towarzyszy kobietom zmagającym się z PCOS.
Podstawą leczenia insulinoopornści jest zbilansowana dieta i aktywność fizyczna. Zdrowy styl życia pomaga regulować gospodarkę insulinową organizmu. Niekiedy terapia wymaga również zastosowania odpowiednio dobranych leków, aby zapobiegać objawom i dalszemu rozwojowi insulinooporności.
Stymulacja hormonalna jajników stanowi pierwszy etap leczenia za pomocą in vitro. Stosowane leki mają pobudzić jajniki do wytwarzania pęcherzyków zawierających komórki jajowe, które zostaną następnie wykorzystane do zapłodnienia pozaustrojowego. Leki do stymulacji są dosyć kosztowne, jednak w przypadku niektórych preparatów istnieje możliwość skorzystania z refundacji.
Charakterystycznymi dla PCOS objawami są nieprawidłowe cykle miesięczne, nadmiar hormonów męskich, jak również policystyczne jajniki. Zaburzenia mogą mieć różne nasilenie, wymagają dokładnego zdiagnozowania i prawidłowego rozpoznania, w tym wykluczenia innych podobnie do zespołu policystycznych jajników przebiegających chorób.
Asthenozoospermia objawia się nieprawidłową ruchliwością plemników w nasieniu, co powoduje zaburzenie ich funkcjonowania, a tym samym utrudnia zapłodnienie komórki jajowej. Wykrywana jest za pomocą podstawowego badania nasienia, czyli spermiogramu.
