Jak przebiega procedura in vitro?
W skrócie Lekarz kwalifikuje pacjentów do leczenia za pomocą in vitro na podstawie historii medycznej obojga partnerów. Procedura zapłodnienia pozaustrojowego przebiega w kilku etapach. Rozpoczyna ją stymulacja hormonalna, następnie dochodzi do punkcji i procedur embriologicznych, zwieńczeniem całego procesu zapłodnienia in vitro jest transfer zarodka do jamy macicy.
Kwalifikacja do programu in vitro
Najważniejszym krokiem pary starającej się o dziecko jest konsultacja ze specjalistą leczenia niepłodności. Podczas wizyty lekarz:
- przeprowadza dokładny wywiad medyczny,
- analizuje dotychczasowe wyniki badań,
- zaleca wykonanie niezbędnej diagnostyki.
Na tej podstawie może zakwalifikować pacjentów do procedury in vitro. Proces ten składa się z kilku etapów.
Stymulacja hormonalna poprzedzająca zapłodnienie in vitro
Na początku ginekolog rozpisuje pacjentce stymulację hormonalną, która pozwala uzyskać większą liczbę komórek jajowych (tzw. oocytów), dzięki temu rośnie szansa na otrzymanie prawidłowego zarodka i upragnionej ciąży. Kobieta przyjmuje leki od drugiego lub trzeciego dnia cyklu miesiączkowego. W trakcie tego procesu pacjentka powinna pojawić się kilka razy w klinice w celu wykonania monitoringu stymulacji. Podczas tych wizyt lekarz sprawdza wzrost pęcherzyków. Gdy osiągną prawidłową wielkość, kobieta kończy przyjmowanie leków.
Jesteśmy po to, by odpowiedzieć na Twoje pytania
SKONTAKTUJ SIĘ ZE SPECJALISTĄ Z WYBRANEJ KLINIKI:
Skontaktuj się z naszym specjalistą
+48 22 300 50 90
Pacjenci muszą także wykonać niezbędne badania, wymagane ustawowo (w tabelce), by zapłodnienie in vitro mogło zostać wykonane.
Badania przed procedurą in vitro
| Badania kobiet | Badania mężczyzn | Ważność |
|---|---|---|
| Anty-HIV-1,2 | Anty-HIV-1,2 | 6 miesięcy |
| HBsAg | HBsAg | 6 miesięcy |
| Anty-HBc | Anty-HBc | 6 miesięcy |
| Anty-HCV-Ab | Anty-HCV-Ab | 6 miesięcy |
| VDRL | VDRL | 6 miesięcy |
| Grupa Krwi RhD, antygeny układu ABO | Grupa Krwi RhD, antygeny układu ABO | bezterminowo |
| Chlamydia trachomatis – PCR wymaz z kanału szyjki macicy | Chlamydia trachomatis – PCR z moczu | 6 miesięcy |
| Toksoplazmoza IgG, IgM | 6 miesięcy | |
| Różyczka IgG, IgM | 6 miesięcy | |
| Cytologia | 1 rok | |
| Stopień czystości pochwy (Biocenoza) | 6 miesięcy |
Punkcja
Kolejnym krokiem procedury in vitro jest pobranie komórek jajowych, czyli punkcja jajników - zabieg, który trwa zaledwie kilkanaście minut i jest przeprowadzany w krótkotrwałym znieczuleniu ogólnym. W tym samym dniu – jeżeli para korzysta z nasienia partnera – mężczyzna jest proszony o oddanie nasienia. Po punkcji odbywa się wizyta, na której lekarz informuje o liczbie pobranych oocytów.
Zapłodnienie in vitro - procedury embriologiczne
Następnie embriolog w warunkach laboratoryjnych zapładnia komórki jajowe odpowiednio przygotowanym nasieniem. Według polskiego prawa jednorazowo można wykonać zapłodnienie in vitro na sześciu komórkach jajowych – ich nadmiar można poddać kriokonserwacji, czyli mrożeniu.
Transfer zarodka
W drugiej, trzeciej lub piątej dobie rozwoju zarodka odbywa się transfer jednego lub dwóch embrionów – ich liczba zależy od decyzji lekarza, a podejmuje ją na podstawie sytuacji medycznej pary. Pacjentka jest informowana telefonicznie o zabiegu dzień wcześniej. Podczas transferu lekarz specjalnym kateterem wprowadza zarodek do jamy macicy. Kobieta dostaje dalsze zalecenia dotyczące przyjmowania leków wspierających rozwój ciąży. Po dwóch tygodniach od punkcji pacjentka powinna wykonać test β-HCG z krwi, aby sprawdzić, czy uzyskano ciążę.
Ekspert Kliniki Bocian: mgr Igor Bołkun,
embriolog
Powiązane artykuły
Procedura in vitro jest najbardziej zaawansowaną metodą leczenia niepłodności. Polega na zapłodnieniu komórki jajowej w warunkach laboratoryjnych. Lekarze zalecają tę metodę, gdy inne sposoby leczenia zachowawczego zawiodły.
Zapłodnienie in vitro metodą ICSI polega na wprowadzeniu plemnika bezpośrednio do cytoplazmy komórki jajowej. Procedura przeprowadzana jest w warunkach laboratoryjnych.
